- 27 Ocak 2007
- 3,190
- 630
Bir kadinin bir oglu vardi, oglundan baska kimsesi de yoktu. Bütün günlerini onunla gecirir, vari-yogu ogluna en ufak bir zararin gelmesini istemezdi. Kadinin bu oglu bir gün tutturdu, illa da hacca gidecegim diyor baska birsey demiyordu.
Annesi aglamaya basladi. Cünkü oglunun yanindan ayrilmasina tahammül edemeyecegi gibi o gittigi takdirde yapayalniz kalacak ve kimsesizlikten belki de perisan olacakti.
- Oglum, Mekke dedigin surasi degil ki, ne zaman gidip-geleceksin. Sen gittikten sonra ben ne yapacagim, etme eyleme, diye yalvardiysa da, oglu kararinda israr etti ve hacca gitmek üzere yola cikti ama, ananin da yüregi yanik kaldi.
Yalniz kalan anne üzgün bir kalpe söyle dua etti:
- Ya Rabbi, oglumun ayriligina dayanamiyacagim... Söz dinletemedim, onu bir ikaz et de geri dönsün.
Ogul ananin bu yakarasindan habersiz olarak yoluna devam ediyordu. Bir gece bir sehirde konaklamak icin kalmaya karar verip kapisi acik olan bir mescide girdi. O sehirde de azgin bir hirsiz evlere dadanmis, ne bulursa caliyor, fakat hirsizi bir türlü yakalayamiyorlardi. O gece gene hirsiz bir eve girip mal calmis ve kacmisti. Hirsizi takip etmeye basladilar, hirsiz kaciyor takipciler onu kovaliyorlardi. Derken hirsizin izini kaybettiler. Takipciler buraya girmis olabilir diye camiye daldilar. Baktilar ki, orada bir adam var. Olsa olsa budur diyerek adami yaka-paca reisin huzuruna cikardilar. Cünkü her gün hirsizlik vukû buldugu hâlde bir türlü yakaliyamiyorlardi. Bu sefer tamam dediler, bu sehri kasip kavuran hirsiz budur. Hirsizin gözünün oyulmasina karar verdi mahkeme, Gözlerini oyup bir merkep (esek) üzerine sardilar ve gündüz halkin en kalabalik oldugu bir zamanda sehirde gezdirmeye basladilar. Hirsizi (yani anasinin sözünü dinlemeyen ve hirsiz zanniyla yakalanan o genci) gezdiren tellâl sehir halkina teshir ediyor ve:
- Ey ahali, iste sizin caninizi yakan, malinizi calan hirsiz nihayet yakalanmistir; bundan sonra rahat edeceksiniz, diye bagirdikca, genc tellâla söyle bagirmasini rica ediyordu:
- Ey ahali, iste anasinin sözünü dinlemeyip de illa ben hacca gidecegim diye yola cikanin hali budur, diye bagir diyordu ama, derdini ta bastan kimseye anlatamamisti ki tellâla anlatsin.
Bütün sehri dolastirdiktan sonra genci sehrin disinda bir yol kenarina attilar. Oradan gecenler genci memleketine getirdiler, evini bulmasini temin ettiler.
Genc adamcagiz kendi evlerinin kapisina gelince :"Hu!" diye seslendi. Tabii ki aradan hayli zaman gectigi icin saci sakali uzamis, üstü - basi yirtilmisti. Kapiyi acan yasli kadin, oglunu taniyamadi. Bilmiyordu ki kapiya dilenci halinde gelen arkasindan, "Ya Rabbi, oglumu azarla da geri dönsün" diye yalvardigi kendi ogluydu.
- Sapa-saglam adamsin... Dilenecegine calisip da kazansana! dedi.
Genc:
- Calisamam, gözlerim kör, deyince, yasli kadin:
- Ne oldu gözlerine? diye sordu.
Genc:
- Ne olacak, annemin hatirini kirdim, sözünü dinlemedim. Allah da benim gözlerimi aldi, diye cevap verince, kadin anladi karsisindakinin oglu oldugunu, basladi hüngür hüngür aglamaya...
- Ya Allah'im! Duam agir olmus, ben oun gözlerinin kör olmasi icin dua etmemistim, diye Allah'a yalvarmaya basladi.
Kadina gelen ilahî bir ses:
- Onun sucuna karsilik biz sadece gözlerini kör ettik, aslinda anaya asî olanin cezasi daha agirdir. O buna sükretsin, diyordu.
Kadinin oglu dönüp gelmisti ama gözleri kör oldugundan hic bir is yapamiyordu, Kadin cok dua etti Allah'a... Allah'in iyi bir kulu imis ki, duasi kabul olunarak gencin gözlerini Cenab-i Allah iade etti.
alıntı
Annesi aglamaya basladi. Cünkü oglunun yanindan ayrilmasina tahammül edemeyecegi gibi o gittigi takdirde yapayalniz kalacak ve kimsesizlikten belki de perisan olacakti.
- Oglum, Mekke dedigin surasi degil ki, ne zaman gidip-geleceksin. Sen gittikten sonra ben ne yapacagim, etme eyleme, diye yalvardiysa da, oglu kararinda israr etti ve hacca gitmek üzere yola cikti ama, ananin da yüregi yanik kaldi.
Yalniz kalan anne üzgün bir kalpe söyle dua etti:
- Ya Rabbi, oglumun ayriligina dayanamiyacagim... Söz dinletemedim, onu bir ikaz et de geri dönsün.
Ogul ananin bu yakarasindan habersiz olarak yoluna devam ediyordu. Bir gece bir sehirde konaklamak icin kalmaya karar verip kapisi acik olan bir mescide girdi. O sehirde de azgin bir hirsiz evlere dadanmis, ne bulursa caliyor, fakat hirsizi bir türlü yakalayamiyorlardi. O gece gene hirsiz bir eve girip mal calmis ve kacmisti. Hirsizi takip etmeye basladilar, hirsiz kaciyor takipciler onu kovaliyorlardi. Derken hirsizin izini kaybettiler. Takipciler buraya girmis olabilir diye camiye daldilar. Baktilar ki, orada bir adam var. Olsa olsa budur diyerek adami yaka-paca reisin huzuruna cikardilar. Cünkü her gün hirsizlik vukû buldugu hâlde bir türlü yakaliyamiyorlardi. Bu sefer tamam dediler, bu sehri kasip kavuran hirsiz budur. Hirsizin gözünün oyulmasina karar verdi mahkeme, Gözlerini oyup bir merkep (esek) üzerine sardilar ve gündüz halkin en kalabalik oldugu bir zamanda sehirde gezdirmeye basladilar. Hirsizi (yani anasinin sözünü dinlemeyen ve hirsiz zanniyla yakalanan o genci) gezdiren tellâl sehir halkina teshir ediyor ve:
- Ey ahali, iste sizin caninizi yakan, malinizi calan hirsiz nihayet yakalanmistir; bundan sonra rahat edeceksiniz, diye bagirdikca, genc tellâla söyle bagirmasini rica ediyordu:
- Ey ahali, iste anasinin sözünü dinlemeyip de illa ben hacca gidecegim diye yola cikanin hali budur, diye bagir diyordu ama, derdini ta bastan kimseye anlatamamisti ki tellâla anlatsin.
Bütün sehri dolastirdiktan sonra genci sehrin disinda bir yol kenarina attilar. Oradan gecenler genci memleketine getirdiler, evini bulmasini temin ettiler.
Genc adamcagiz kendi evlerinin kapisina gelince :"Hu!" diye seslendi. Tabii ki aradan hayli zaman gectigi icin saci sakali uzamis, üstü - basi yirtilmisti. Kapiyi acan yasli kadin, oglunu taniyamadi. Bilmiyordu ki kapiya dilenci halinde gelen arkasindan, "Ya Rabbi, oglumu azarla da geri dönsün" diye yalvardigi kendi ogluydu.
- Sapa-saglam adamsin... Dilenecegine calisip da kazansana! dedi.
Genc:
- Calisamam, gözlerim kör, deyince, yasli kadin:
- Ne oldu gözlerine? diye sordu.
Genc:
- Ne olacak, annemin hatirini kirdim, sözünü dinlemedim. Allah da benim gözlerimi aldi, diye cevap verince, kadin anladi karsisindakinin oglu oldugunu, basladi hüngür hüngür aglamaya...
- Ya Allah'im! Duam agir olmus, ben oun gözlerinin kör olmasi icin dua etmemistim, diye Allah'a yalvarmaya basladi.
Kadina gelen ilahî bir ses:
- Onun sucuna karsilik biz sadece gözlerini kör ettik, aslinda anaya asî olanin cezasi daha agirdir. O buna sükretsin, diyordu.
Kadinin oglu dönüp gelmisti ama gözleri kör oldugundan hic bir is yapamiyordu, Kadin cok dua etti Allah'a... Allah'in iyi bir kulu imis ki, duasi kabul olunarak gencin gözlerini Cenab-i Allah iade etti.
alıntı
