ead Space 3, makus talihini bir türlü arkasında bırakamayan ve her oyun ile hayatına daha fazla bela ekleyen galaksinin şanssız kahramanı mühendis Isaac Clarke'ın hikayesini kaldığı yerden devam ettiriyor. Unitoloji tarikatı artık silahlanmıştır ve kutsal saydıkları Marker'ların sonunu getirebilecek tek adamın peşine düşmüştür. Isaac'i kahramanlık görevine döndüren ise Dead Space 2'deki kız arkadaşı Ellie'den haber alınamadığını öğrenmesi oluyor. Ve önceki oyunların aksine bu sefer John Carver adlı bir karakter ile co-op modu seriyle tanıştırılıyor.
Hayatta kalmanın anahtarının ellerinizdeki silahlar, kullandığınız teçhizatlar ve sırtınızı dönebileceğiniz co-op arkadaşınız olduğunu biliyorsunuz. İlerlemekte zorlanıyorsunuz. Mermi ve can paketlerinin sayısı sıkıntı yaratıyor. Yaratıklar akın akın üstünüze yağıyorlar. İki farklı tarafa yolladığınız statis gücünüz ile çok sayıda düşman birliğini yavaş çekim moduna sokuyorsunuz. Geriye yapılacak tek şey kalıyor; ateş edeceğiniz yerleri özenle seçerek bütün cephanenizi düşmanların üstüne boşaltmak. Yaratıkların en savunmasız oldukları eklem bölgelerine ateş ederek kafa, kol, bacak ne varsa kopararak kocaman bir odayı kan ve kopan parçalar eşliğinde geçmeye çalışıyorsunuz. Son yaratık da ayaklar altında ezildikten sonra şimdi rahat bir nefes alabilirsiniz.
Eller yukarı diyeceğim ama pek de anlayacağa benzemiyorsun?
Oyunda harika bir atmosfer mevcut. Her bir manzara, parlayan ayrıntılarla donatılmış. Uzayın tasvirinde kullanılan derinlik ve mekan tasarımlarında her bir ayrıntıya verilen önem, Isaac'in dünyasını sanat eseri haline getiriyor.
Visceral Games, tasarımlara ve grafiklere gösterdiği özeni müziklere de göstermiş. Hans Zimmer, James Horner gibi bestecilerin müzikleriyle beraber atmosferi tavan yaptıran, sinirlerinizi geren, korkutan hatta yerinizden zıplatan kayıtlar mevcut. Seslendirmeler konusunda ise oldukça rahatsızım. Özellikle Ellie'nin sıkıcı, duygu barındırmayan konuşma şekli az kalsın galaksiyi kurtarma görevimde beni umutsuzluğa düşürecekti.
Hayatta kalmanın anahtarının ellerinizdeki silahlar, kullandığınız teçhizatlar ve sırtınızı dönebileceğiniz co-op arkadaşınız olduğunu biliyorsunuz. İlerlemekte zorlanıyorsunuz. Mermi ve can paketlerinin sayısı sıkıntı yaratıyor. Yaratıklar akın akın üstünüze yağıyorlar. İki farklı tarafa yolladığınız statis gücünüz ile çok sayıda düşman birliğini yavaş çekim moduna sokuyorsunuz. Geriye yapılacak tek şey kalıyor; ateş edeceğiniz yerleri özenle seçerek bütün cephanenizi düşmanların üstüne boşaltmak. Yaratıkların en savunmasız oldukları eklem bölgelerine ateş ederek kafa, kol, bacak ne varsa kopararak kocaman bir odayı kan ve kopan parçalar eşliğinde geçmeye çalışıyorsunuz. Son yaratık da ayaklar altında ezildikten sonra şimdi rahat bir nefes alabilirsiniz.
Eller yukarı diyeceğim ama pek de anlayacağa benzemiyorsun?
Oyunda harika bir atmosfer mevcut. Her bir manzara, parlayan ayrıntılarla donatılmış. Uzayın tasvirinde kullanılan derinlik ve mekan tasarımlarında her bir ayrıntıya verilen önem, Isaac'in dünyasını sanat eseri haline getiriyor.
Visceral Games, tasarımlara ve grafiklere gösterdiği özeni müziklere de göstermiş. Hans Zimmer, James Horner gibi bestecilerin müzikleriyle beraber atmosferi tavan yaptıran, sinirlerinizi geren, korkutan hatta yerinizden zıplatan kayıtlar mevcut. Seslendirmeler konusunda ise oldukça rahatsızım. Özellikle Ellie'nin sıkıcı, duygu barındırmayan konuşma şekli az kalsın galaksiyi kurtarma görevimde beni umutsuzluğa düşürecekti.
