Alnı yukarda
Kırmızı boyun atkısı Rüzgarda yürüyor Yürüyor
Adım adım Yürüyor
Ağır ağır yürüyor
Rüzgar deniz gibi köpürüyor Esiyor deniz rüzgar gibi
Akıyor iki yandan Işıklar düşen yıldızlar gibi
Sesler geliyor derinden
Kalbin uzak sahillerinden
Nereye gidiyorsun yavrum benim, nereye? Dön sevgilim
Dön kardeşim
Dön evimin erkeği, dön geriye
Yürüyor o
Islıkla kızgın bir ölüm marşı çalarak Yürüyor
Gövdesi bir gemi gibi yükselerek, alçalarak yürüyor
Adım adım Yürüyor
Ağır ağır yürüyor
Kim bilir
Belki bir daha sokamayacak parmaklarını
Dizi dibinde dikiş diken kardeşinin sarı saçlarına
Ve, belki bir daha altında yatıp
Güneşe giden yeşil bir yola bakar gibi Bakamayacak gürgen ağaçlarına
Yürüyor o
Yürüyor açık geniş adımlarla arşınlıyor yolları Ağır iki balyoz gibi sallanıyor kolları
kıllı göğsü bir kalkan gibi kabarık
işitmiyor artık
Hep aynı tahta masanın başında akşamlayan Hasta topal dostların
Kalbe karanfil ruhu gibi damlayan sözlerini
Çıplak iki bıçak gibi çekmiş Yüzünde gözlerini
Yürüyor düşmana doğru Yürüyor adım adım
Yürüyor ağır ağır yürüyor
Yürüyoruz yolumuzda önderlerimiz
ULAŞ' larımız, MAHİR'lerimiz, CEVAHİR'lerimiz.
sizler
Özgürlüğün doyumsuz tohumları gibi Düştünüz toprağa,
Bire bin verdi başaklarınız
Kaldırın yattığınız yerden başınızı Kaldırın, bakın,
Bıraktığınız yerden yürüyor yoldaşlarınız
Sen dalga dalga
Sen köpük köpük
Sen azgın Karadeniz gibi korkusuz DENİZ' im Kara yağızım, delikanlım
Sen yeleleri alevden ARSLAN' ım Faşizmin kurşunlarını
Çürümüş dişi söker gibi
Midesinden söken yiğidim
Sen HÜSEYİN' im, Sivaslım
İnanmış kavga neferim benim
Sen militanım
Yavruma ismini verdiğim ULAŞ' ım
Simgesi kurtuluşumun arslan gardaşım Hiç yılmadın oligarşinin zindanlarında
Kalbin dışarda attı durmadan biliyorum
Ve çıkınca oradan dışarı kaptın mavzerini, Düşene kadar, hiç bırakmadan
Sen
Kavganın, kavgamızın en şanlı bayrağı Onur simgemiz CEVAHİR' imiz
İki dostun vardı hayatta Halkın ve mavzerin
Kurtarmak için halkını
Bu kula kul yaşamdan Getirmek için kızıl aydınlığı
Bir dakika bile terketmedin onları Ne mavzerini ne halklarını
Sen kalbimizin ölümsüz CEVAHİR'i
Sizler, çorak Nurhakların
Yaprak dökmeyen selvileri Makinelilerin namlularına
Göğüslerini açarak yürüyen neferlerimiz
SİNAN' ımız, KADİR' imiz, ALPARSLAN' ımız
Ne güzeldir dağların doruklarında Halkımızın yanında,
Onların yaşadığı yerde ölmek
Koçlarım, kalbimden kokusu çıkmayan gülüm
Bize de gelsin korkmadan, çekinmeden
Eğer bu kadar şerefli gelecekse ölüm
Siz ON'larımız
Kızılderenin kan çiçekleri
Beyaz bir tek gül açmadı Niksar'da düştüğünüzden beri
Pek yeşil değildi kuşatıldığınız köy Ama yemyeşil olmuştu
Asker elbisesinden, tanktan, askeri araçtan
Yeşildir ya hani hepsinin rengi bu saydıklarımın
Ama hiçbir insan
Bir ağacın yeşilinden aldığı zevki Alamaz onlardan
Tek tek sayacağım isminizi usanmadan
Ve hiçbir işten onur duymayacağım
Sizin isimleriniz kadar duyduğum onurdan
HUDAİ ARIKAN, ÖMER AYNA, ClHAN ALPTEKİN, SAFFET ALP, AHMET ATASOY, SİNAN KAZIM ÖZÜDOĞRU, NİHAT YILMAZ, SABAHATTİN KURT, ERTAN SARUHAN, MAHİR ÇAYAN.
Kan çiçekleri Kızılderenin, önderlerimiz
Kuşatılmıştınız, mahsurdunuz Ama yine de tir tir titriyordu
Karşınızda sırmalılarımız
Ölümün en güzelini gösterdiniz bize En yücesini, en şereflisini
Korkmadan, yılmamacasına, yani dövüşe dövüşe
En güzeli ölümlerin, vuruşa vuruşa
Sen kasketlim
Tunceli dağlarına kazıdılar ismini
İşkence masalarının en korktuğu adam KAYPAKKAYA 'm
Ezbere biliyor herkes seni
Düştüğün zaman işkence tezgahlarına Sır vermemek için düşmana
Hiç umursamadığın kopmuş parmakların Hiç çıkmadı aklımızdan
Canını veren sır vermeyen yoldaşım KAYPAKKAYA 'm
Sen yirmi bir yaşındaki büyük adam NİZAM
Başına ne zaman yıkılacağını bilmediği Bir göz gecekondusunda
Ağıtlar yaktı ardından Gültepe halkı Nasıl sevmişlerdi seni
Nasıl da kendilerinden bellemişlerdi
Nasıl kaçmıştı boyunları köpek kolyeli faşistler
Kavgan burada durmayacak Silahın yerde kalmayacak
Sen ÇAYAN' ım
Yolunda yürüdüğüm önderim
Her dediğini bir bir bebeme bellettiğim
Büyük büyük yazmıştı gazeteler Yakalandığın günü
Biz kulağımız radyoda Kaçacağın,
O zindanı deleceğin günü sabırsızlıkla bekledik
Sen nasıl CEVAHİR ' i kalbine gömerek gittiysen adaya
Biz de seninle varabilmek için oraya Can attık, can verdik
MAHİR 'im
Senden öğrendik mavzer tutmasını Türkü söylemesini
TEK YOL DEVRİM diye haykırmasını
Senden öğrendik her şeyin en güzelini, en iyisini
Dönmeyeceğiz yolundan bir tek saniye olsun
Durmayacağız,duraklamayacağız, durduramayacaklar
Hiç bir şeyle kesemeyecekler önümüzü
Öleceğiz, dirileceğiz, yeniden öleceğiz .
Ama başaracağız
Ve bu ülkenin en güzel yerine Senin ismini
Altın harflerle yazacağız .
Kırmızı boyun atkısı Rüzgarda yürüyor Yürüyor
Adım adım Yürüyor
Ağır ağır yürüyor
Rüzgar deniz gibi köpürüyor Esiyor deniz rüzgar gibi
Akıyor iki yandan Işıklar düşen yıldızlar gibi
Sesler geliyor derinden
Kalbin uzak sahillerinden
Nereye gidiyorsun yavrum benim, nereye? Dön sevgilim
Dön kardeşim
Dön evimin erkeği, dön geriye
Yürüyor o
Islıkla kızgın bir ölüm marşı çalarak Yürüyor
Gövdesi bir gemi gibi yükselerek, alçalarak yürüyor
Adım adım Yürüyor
Ağır ağır yürüyor
Kim bilir
Belki bir daha sokamayacak parmaklarını
Dizi dibinde dikiş diken kardeşinin sarı saçlarına
Ve, belki bir daha altında yatıp
Güneşe giden yeşil bir yola bakar gibi Bakamayacak gürgen ağaçlarına
Yürüyor o
Yürüyor açık geniş adımlarla arşınlıyor yolları Ağır iki balyoz gibi sallanıyor kolları
kıllı göğsü bir kalkan gibi kabarık
işitmiyor artık
Hep aynı tahta masanın başında akşamlayan Hasta topal dostların
Kalbe karanfil ruhu gibi damlayan sözlerini
Çıplak iki bıçak gibi çekmiş Yüzünde gözlerini
Yürüyor düşmana doğru Yürüyor adım adım
Yürüyor ağır ağır yürüyor
Yürüyoruz yolumuzda önderlerimiz
ULAŞ' larımız, MAHİR'lerimiz, CEVAHİR'lerimiz.
sizler
Özgürlüğün doyumsuz tohumları gibi Düştünüz toprağa,
Bire bin verdi başaklarınız
Kaldırın yattığınız yerden başınızı Kaldırın, bakın,
Bıraktığınız yerden yürüyor yoldaşlarınız
Sen dalga dalga
Sen köpük köpük
Sen azgın Karadeniz gibi korkusuz DENİZ' im Kara yağızım, delikanlım
Sen yeleleri alevden ARSLAN' ım Faşizmin kurşunlarını
Çürümüş dişi söker gibi
Midesinden söken yiğidim
Sen HÜSEYİN' im, Sivaslım
İnanmış kavga neferim benim
Sen militanım
Yavruma ismini verdiğim ULAŞ' ım
Simgesi kurtuluşumun arslan gardaşım Hiç yılmadın oligarşinin zindanlarında
Kalbin dışarda attı durmadan biliyorum
Ve çıkınca oradan dışarı kaptın mavzerini, Düşene kadar, hiç bırakmadan
Sen
Kavganın, kavgamızın en şanlı bayrağı Onur simgemiz CEVAHİR' imiz
İki dostun vardı hayatta Halkın ve mavzerin
Kurtarmak için halkını
Bu kula kul yaşamdan Getirmek için kızıl aydınlığı
Bir dakika bile terketmedin onları Ne mavzerini ne halklarını
Sen kalbimizin ölümsüz CEVAHİR'i
Sizler, çorak Nurhakların
Yaprak dökmeyen selvileri Makinelilerin namlularına
Göğüslerini açarak yürüyen neferlerimiz
SİNAN' ımız, KADİR' imiz, ALPARSLAN' ımız
Ne güzeldir dağların doruklarında Halkımızın yanında,
Onların yaşadığı yerde ölmek
Koçlarım, kalbimden kokusu çıkmayan gülüm
Bize de gelsin korkmadan, çekinmeden
Eğer bu kadar şerefli gelecekse ölüm
Siz ON'larımız
Kızılderenin kan çiçekleri
Beyaz bir tek gül açmadı Niksar'da düştüğünüzden beri
Pek yeşil değildi kuşatıldığınız köy Ama yemyeşil olmuştu
Asker elbisesinden, tanktan, askeri araçtan
Yeşildir ya hani hepsinin rengi bu saydıklarımın
Ama hiçbir insan
Bir ağacın yeşilinden aldığı zevki Alamaz onlardan
Tek tek sayacağım isminizi usanmadan
Ve hiçbir işten onur duymayacağım
Sizin isimleriniz kadar duyduğum onurdan
HUDAİ ARIKAN, ÖMER AYNA, ClHAN ALPTEKİN, SAFFET ALP, AHMET ATASOY, SİNAN KAZIM ÖZÜDOĞRU, NİHAT YILMAZ, SABAHATTİN KURT, ERTAN SARUHAN, MAHİR ÇAYAN.
Kan çiçekleri Kızılderenin, önderlerimiz
Kuşatılmıştınız, mahsurdunuz Ama yine de tir tir titriyordu
Karşınızda sırmalılarımız
Ölümün en güzelini gösterdiniz bize En yücesini, en şereflisini
Korkmadan, yılmamacasına, yani dövüşe dövüşe
En güzeli ölümlerin, vuruşa vuruşa
Sen kasketlim
Tunceli dağlarına kazıdılar ismini
İşkence masalarının en korktuğu adam KAYPAKKAYA 'm
Ezbere biliyor herkes seni
Düştüğün zaman işkence tezgahlarına Sır vermemek için düşmana
Hiç umursamadığın kopmuş parmakların Hiç çıkmadı aklımızdan
Canını veren sır vermeyen yoldaşım KAYPAKKAYA 'm
Sen yirmi bir yaşındaki büyük adam NİZAM
Başına ne zaman yıkılacağını bilmediği Bir göz gecekondusunda
Ağıtlar yaktı ardından Gültepe halkı Nasıl sevmişlerdi seni
Nasıl da kendilerinden bellemişlerdi
Nasıl kaçmıştı boyunları köpek kolyeli faşistler
Kavgan burada durmayacak Silahın yerde kalmayacak
Sen ÇAYAN' ım
Yolunda yürüdüğüm önderim
Her dediğini bir bir bebeme bellettiğim
Büyük büyük yazmıştı gazeteler Yakalandığın günü
Biz kulağımız radyoda Kaçacağın,
O zindanı deleceğin günü sabırsızlıkla bekledik
Sen nasıl CEVAHİR ' i kalbine gömerek gittiysen adaya
Biz de seninle varabilmek için oraya Can attık, can verdik
MAHİR 'im
Senden öğrendik mavzer tutmasını Türkü söylemesini
TEK YOL DEVRİM diye haykırmasını
Senden öğrendik her şeyin en güzelini, en iyisini
Dönmeyeceğiz yolundan bir tek saniye olsun
Durmayacağız,duraklamayacağız, durduramayacaklar
Hiç bir şeyle kesemeyecekler önümüzü
Öleceğiz, dirileceğiz, yeniden öleceğiz .
Ama başaracağız
Ve bu ülkenin en güzel yerine Senin ismini
Altın harflerle yazacağız .
