ISO (Uluslararası Standartlar Örgütü), OSI (Açık Sistemler Arası Bağlantı) modelini geliştirmiştir. Buradaki hedef, iki bilgisayar arasındaki iletişimi tanımlamaktı. İlk olarak 1978 yılında tanıtılan bu standart, 1984 yılında yeni bir yönetmelik kullanılarak OSI (Open System Interconnect) referans modeli olarak yayınlanmıştır. OSI modeli kullanılmadan önceki zamanda, bilgisayar donanımı üreten kuruluşların kendi ağları vardı. Çoğu zaman sadece üreticinin donanımının bağlanabilmesi için bu ağlar özellikle tanımlanmıştır. OSI, bunun dışında, farklı üreticilerin ürünlerinin bağlanabileceği endüstriyel bir faaliyet şeklinde, bir ağ olarak oluşmuştur. OSI modeli, donanıma veya bilgisayar ağına bağlı olarak değişmez. OSI'nin amacı, ağ mimarilerini ve protokollerini bir ağ ürününün bileşenleri olarak kullanabilmektir. OSI modeli 7 katmana ayrılmıştır:
(Alıntıdır)
Veriler alt katmanlara gönderildiğinde, aktarım modu aşağıdaki gibidir: veri şeklinde alınan bilgiler, taşıma katmanında segment adı verilen birimlere bölünür. Bu şekilde, veriler alıcı makinede tekrar toplandığında doğru sipariş garanti edilir. Küçük parçalar (segment) şeklinde gelen veriler, ağ katmanına, burada eklenir; böylece kesimler paketlere dönüşür. Veri bağlantı katmanında paketlere MAC adresleri eklenir ve çerçeve dediğimiz yapı oluşturulur. Son aşama olarak fiziksel katmana ulaşan kareler bit dizisine dönüştürülür ve aktarıma hazırlanır.
Verilerin aktarımı üst katmandan alt katmana yapılır. Verilerin kablo ile aktarılması fiziksel katman tarafından gerçekleştirilir. Diğer bilgisayarda, fiziksel katmanın altına ilk giren veriler üst katmanlara taşınır.
(Alıntıdır)
1. Fiziksel katman
Fiziksel katman, tel üzerindeki verileri alan yapıyı tanımlar. Veriler bit olarak gönderilir. Bu katman, birlerin ve sıfırların elektrik, ışık veya radyo sinyallerinde nasıl çevrildiğini ve iletildiğini açıklar. İletim tarafında, fiziksel katman bir ve sıfırları elektrik sinyallerine dönüştürür ve bunları kabloya yerleştirirken, alıcı uçta, fiziksel katman bu sinyalleri kablodan bir ve sıfıra geri okur. Fiziksel katman, veri parçalarının kullanılan ortam (kablo, fiber optik, radyo sinyalleri) aracılığıyla diğer tarafa nasıl iletildiğini tanımlar. Veri aktarımının mümkün olabilmesi için iki tarafın da aynı kurallara göre tanımlanması gerekmektedir. Hub, katman 1'de çalışan bir aygıttır. Bu cihazlar, gelen verileri bir dizi elektrik sinyali olarak gören ve bu sinyalleri çarparak diğer portlara gönderen bir cihazdır.
2. Veri Bağlantısı katmanı
(Alıntıdır)
Veri bağlantısı katmanı, fiziksel katmana erişme ve kullanma kurallarını belirler. Bu katman, Ethernet veya Token Ring olarak bilinen erişim yöntemlerini gerçekleştirir. Bu yöntemler, kendi yapılarına uygun olarak verileri işler ve iletir. Veri bağlantısı katmanı, verileri ağ katmanından fiziksel katmana gönderir. Bu aşamada, veriler belirli bölümlere ayrılır. Bu bileşenlere paketler veya çerçeveler denir. Çerçeveler, belirli bir denetim içinde veri gönderebilen paketlerdir. Veri bağlantısı katmanının çoğu ağ kartında gerçekleşir. Veri bağlantısı katmanı, kabloyu o anda kimin kullandığını tanımlama, hatalara karşı fiziksel katmandaki verileri kontrol ve ağdaki öbür bilgisayarları bulma görevini yerine getirir.
Veri bağlantısı katmanı iki alt bölüme ayrılmıştır:
- Ortam Erişim Kontrolü (MAC)
- Mantıksal Bağlantı Denetimi (LLC)
Veriler CRC (Hata Kontrol Kodu), MAC alt katmanı tarafından alıcının gönderen ile birlikte paketlenir ve MAC adresleri ve fiziksel katmana aktarılır. MAC alt katmanına ayrıca, alıcı tarafta bu işlemleri tersine dönüştürme ve bilgileri veri bağlantısındaki ikinci alt katmana, LLC'ye aktarma görevleri de dahildir. Bir üst katman olan ağ katmanı için, LLC alt katmanı, bir geçiş görevi görür. Protokole özgü mantıksal geçitler (hizmet erişim noktaları, SAP'ler) oluşturur. Aynı protokoller daha sonra kaynak makinede ve hedef bilgisayarda iletişim kurabilir (örneğin, TCP/IP<-->TCP/IP). LLC ayrıca kötü amaçlı (veya diğer taraf için alınan) veri paketlerini yeniden iletmekten sorumludur. Akış Kontrolü, yani LLC'nin görevi, alıcının başa çıkabileceğinden daha fazla veri paketi göndererek boğulmasını önlemektir.
Ağlarda kullanılabilen çerçeve türleri şunlardır:802.2 Ethernet II802.3, Ethernet802.4 Token, Bus802.5 Token Ring
Ek olarak, anahtar katman 2'de çalışan bir cihazdır. Çünkü katman 2'de tanımlanan MAC adreslerini algılayabilir ve veri paketini bir bağlantı noktasından (yine elektrik sinyalleri şeklinde) yalnızca gerekli bağlantı noktasına gönderebilirler (çünkü o bağlantı noktasındaki makinenin MAC adresini bilir).
3. Ağ katmanı
Ağ katmanı, yönlendiricilerin kullandığı bilgilerin başka bir ağa gönderilmesi gerektiğinde veri paketine eklendiği katmandır. Bu katmanda, veriler paket olarak taşınır. Ağ katmanında iki istasyon arasındaki veri aktarımı en ekonomik şekilde kontrol edilir. Bu katman, verileri yönlendiriciler üzerinden yönlendirir. Ağ oluşturma aşamasında, iletiler adreslenir ve mantıksal adresler fiziksel adreslere dönüştürülür. Yönlendirme gibi işlemler de ağ trafiği tarafından gerçekleştirilir. IP protokolü bu katmanda çalışır.
4. Taşıma katmanı
Aktarım katmanı, üst katmanlardaki verileri ağ paketi boyutundaki parçalara böler. Bu katmanda UDP, TCP, SPX modelleri çalışır. Bu protokoller ayrıca hata denetimi gibi görevleri de gerçekleştirir. Bu katman, verileri segmentler halinde taşır. Üst katmanlara taşıma hizmetini taşıma katmanı sağlar ve artı olarak ağın hizmet kalitesini arttırır (QoS – Hizmet Kalitesi). Aktarım katmanı, verilerin uçtan uca aktarılmasını sağlar. Veriler hatalara ve zamanında gelip gelmediklerine karşı kontrol edilir. Aktarım katmanı ayrıca verileri üst katmanlara taşımaya da yarar.
5. Oturum katmanı
İki bilgisayardaki uygulama arasındaki bağlantı, oturum katmanında kurulur, kullanılır ve sonlandırılır. Aynı anda bir bilgisayarla daha çok bilgisayarın iletişim kurmasına neden olurken, doğru bilgisayarla da zamanı geldiğinde iletişim kurabilmesini sağlar. Bu, sunum katmanına gönderilecek verilerin farklı oturumlara ayrılmasıyla yapılır. NetBIOS, RPC, Adlandırılmış Kanallar ve Yuvalar gibi protokoller bu katmanda çalışır.
6. Sunum katmanı
Sunum katmanının temel görevi, iletilen verileri diğer bilgisayar tarafından anlaşılabilecek şekilde çevirmektir. Bu sayede farklı programların birbirlerinin verilerini kullanmaları mümkün olmaktadır. Sunum katmanı, verilerin yapısında ve biçiminde ayarlamalar yapıldığı ve verilerin biçiminin belirlendiği uygulama katmanına veri gönderir. Ayrıca bu katmanda verilerin kodlanması, dekompresyonu, sıkıştırılması gerçekleştirilir. GIF, JPEG, TIFF, EBCDIC, ASCII vb. çalışmalar bu katmanda yapılır.
7.Uygulama katmanı
Uygulama katmanı, bilgisayar uygulaması ile ağ arasında bir ara yüz sağlar. OSI katmanlarından yalnızca bu katman diğer katmanlara hizmet sağlamaz. Uygulamalar ağ üzerinde çalışabilir. Uygulama katmanı, ağ servisinin kullanacağı programdır. Bu katman kullanıcıların ihtiyaçlarını karşılar. FTP, SSH, telnet, DNS, SNMP, TFTP, SMTP, HTTP protokolleri ve tarayıcılar bu katmanda çalışır. E-posta ve veri tabanları gibi uygulamalar bu katman aracılığıyla oluşturulur.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
TCP/IP protokolü
(Alıntıdır)
İki veya daha fazla bilgisayarın birbiriyle iletişim kurması için belirli protokoller gereklidir. TCP/IP, günümüzde en yaygın kullanılan protokoller kümesidir ve Internet'e veri aktarmak için kullanılan TCP/IP protokol yığınına gömülü 2 protokolü temsil eder; TCP (İletim Kontrol Protokolü) ve IP (İnternet Protokolü).
TCP/IP üzerinden gönderilen veriler katmanlara göre paketlenerek gönderilir ve bu paketler alıcıya tek tek açılarak veriler teslim edilir. Her katmanda gönderilen verilerin türüne bağlı olarak (e-posta, dosya aktarımı), belirli protokoller hizmet eder. TCP/IP'de 4 katman vardır; Uygulama, Taşıma, İnternet, Ağ ara yüzü.
4. Uygulama katmanı :
Bu katman, veri göndermek isteyen uygulamayı bulur ve iletilen veri türüne ve kullandığı dosya formatına göre çeşitli protokoller yürüterek programların ve aktarım protokollerinin iletişimini sağlar. Uygulama Katmanı, Aktarım Katmanı ile bağlantı noktaları üzerinden iletişim kurar. Bağlantı noktaları, HTTP:80, FTP:21 vb. dir ve ara katmandan gelen içeriğin (paket) türünü anlamada yardımcı olur.
3. Taşıma katmanı:
UDP (Kullanıcı Datagram Protokolü) ve TCP (İletim Kontrol Protokolü) bu katmanda çalışır. TCP ve UDP iletimi sırasında, verilere belirli denetim bilgilerini içeren bir üstbilgi ekler. TCP, kayıpsız veri aktarımı sağlamak için kullanılan protokoldür. İletilen veriler için özel bir TCP onay paketi (TCP ACK) gönderilir ve paketlerin orijinalliği denetlenir. Gönderen taraf, gönderinin sağlanması için kabul edilmediği sürece paketi yeniden gönderecektir. Üçlü bir el sıkışması, TCP'de iki bilgisayar arasında veri iletimi için yapılır. HTTP, HTTPS, POP3, SMTP, FTP, SFTP gibi protokollerde veri aktarımı TCP üzerinden yapılır. UDP, gönderilen paketin gelip gelmediğini denetlemez. Bağlantı yapılandırması, veri akışı kontrolü ve yeniden iletim gerçekleştirmeyerek, aktarım süresini azaltır ve ağda TCP'den daha az bant genişliği kaplar. TFTP, SNMP gibi protokoller UDP üzerinden çalışır.
2. İnternet katmanı:
Bu katmanda, verilerin hangi bilgisayara gönderileceğini belirlemek için verilere hedef veya kaynak IP adresleri eklenir ve gönderilen paket bir datagram haline gelir. Datagram, IP protokolü "Datagram"a daha büyük paketler atayarak en fazla 65.535 bayt boyutuna sahip olabilir. ARP, IGMP, IP, ICMP gibi protokol modelleri bu katmanda çalışır.
1. Ağ arayüzü katmanı:
Bu katman, birler ve sıfırlar fiziksel olarak görüntülenecek şekilde tel üzerindeki verileri alan yapıyı tanımlar. Veri aktarımının fiziksel bir görünümünü sağlayan Ethernet Ağ Arabirimi Katmanı'nda kullanılan ve en çok kullanılan kablolu yerel ağ teknolojisidir. Ethernet'in üç alt katmanı vardır; LLC (Logic Link Kontrol Katmanı), MAC (Medya Erişim Kontrolü) ve Pyhsical (Fiziksel). LLC alt katmanında, İnternet katmanındaki çerçevenin sağlandığı protokolü belirler ve aktarımın MAC'e yayılabileceğini belirler. MAC'in alt katmanına hedef ve kaynak MAC adresleri eklenir. MAC ve LLC, kendi başlıklarını veri bloğuna ekleyerek bütün "çerçeve" yapısını oluşturur. Fiziksel substrat bu "çerçeveyi" bir elektrik sinyaline (kablolu bir ağda) veya elektromanyetik dalgalara (kablosuz bir ağda) dönüştürür.
Genel TCP/IP yapısı:
- Geçerli bilgisayarda, TCP/IP'nin, yüklü olup olmadığını ağ bağlantısı olmadan sorulması için konsolda "ping 127.0.0.1" yazıp "Enter/Return" tuşuna basılır.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(Alıntıdır)
- Fiziksel (fiziksel katman)
- Veri Bağlantısı katmanı
- Ağ katmanı
- Taşıma (taşıma katmanı)
- Oturum (oturum katmanı)
- Sunum (sunum katmanı)
- Uygulama katmanı
Katmanlar arasındaki ilişki:
(Alıntıdır)
Her katmanın görevi, bir sonraki katmana hizmet sağlamaktır. Katmanlar, iki bilgisayar arasındaki bağlantıda sırasıyla iletişim kurar; yani bir anlamda aynı seviyedeki katmanlar, gerçekte sanal bir bağlantı kurarak, doğrudan iletişim kurmazlar.
(Alıntıdır)
Veriler alt katmanlara gönderildiğinde, aktarım modu aşağıdaki gibidir: veri şeklinde alınan bilgiler, taşıma katmanında segment adı verilen birimlere bölünür. Bu şekilde, veriler alıcı makinede tekrar toplandığında doğru sipariş garanti edilir. Küçük parçalar (segment) şeklinde gelen veriler, ağ katmanına, burada eklenir; böylece kesimler paketlere dönüşür. Veri bağlantı katmanında paketlere MAC adresleri eklenir ve çerçeve dediğimiz yapı oluşturulur. Son aşama olarak fiziksel katmana ulaşan kareler bit dizisine dönüştürülür ve aktarıma hazırlanır.
Verilerin aktarımı üst katmandan alt katmana yapılır. Verilerin kablo ile aktarılması fiziksel katman tarafından gerçekleştirilir. Diğer bilgisayarda, fiziksel katmanın altına ilk giren veriler üst katmanlara taşınır.
(Alıntıdır)
Fiziksel katman, tel üzerindeki verileri alan yapıyı tanımlar. Veriler bit olarak gönderilir. Bu katman, birlerin ve sıfırların elektrik, ışık veya radyo sinyallerinde nasıl çevrildiğini ve iletildiğini açıklar. İletim tarafında, fiziksel katman bir ve sıfırları elektrik sinyallerine dönüştürür ve bunları kabloya yerleştirirken, alıcı uçta, fiziksel katman bu sinyalleri kablodan bir ve sıfıra geri okur. Fiziksel katman, veri parçalarının kullanılan ortam (kablo, fiber optik, radyo sinyalleri) aracılığıyla diğer tarafa nasıl iletildiğini tanımlar. Veri aktarımının mümkün olabilmesi için iki tarafın da aynı kurallara göre tanımlanması gerekmektedir. Hub, katman 1'de çalışan bir aygıttır. Bu cihazlar, gelen verileri bir dizi elektrik sinyali olarak gören ve bu sinyalleri çarparak diğer portlara gönderen bir cihazdır.
2. Veri Bağlantısı katmanı
(Alıntıdır)
Veri bağlantısı katmanı iki alt bölüme ayrılmıştır:
- Ortam Erişim Kontrolü (MAC)
- Mantıksal Bağlantı Denetimi (LLC)
Veriler CRC (Hata Kontrol Kodu), MAC alt katmanı tarafından alıcının gönderen ile birlikte paketlenir ve MAC adresleri ve fiziksel katmana aktarılır. MAC alt katmanına ayrıca, alıcı tarafta bu işlemleri tersine dönüştürme ve bilgileri veri bağlantısındaki ikinci alt katmana, LLC'ye aktarma görevleri de dahildir. Bir üst katman olan ağ katmanı için, LLC alt katmanı, bir geçiş görevi görür. Protokole özgü mantıksal geçitler (hizmet erişim noktaları, SAP'ler) oluşturur. Aynı protokoller daha sonra kaynak makinede ve hedef bilgisayarda iletişim kurabilir (örneğin, TCP/IP<-->TCP/IP). LLC ayrıca kötü amaçlı (veya diğer taraf için alınan) veri paketlerini yeniden iletmekten sorumludur. Akış Kontrolü, yani LLC'nin görevi, alıcının başa çıkabileceğinden daha fazla veri paketi göndererek boğulmasını önlemektir.
Ağlarda kullanılabilen çerçeve türleri şunlardır:802.2 Ethernet II802.3, Ethernet802.4 Token, Bus802.5 Token Ring
Ek olarak, anahtar katman 2'de çalışan bir cihazdır. Çünkü katman 2'de tanımlanan MAC adreslerini algılayabilir ve veri paketini bir bağlantı noktasından (yine elektrik sinyalleri şeklinde) yalnızca gerekli bağlantı noktasına gönderebilirler (çünkü o bağlantı noktasındaki makinenin MAC adresini bilir).
3. Ağ katmanı
Ağ katmanı, yönlendiricilerin kullandığı bilgilerin başka bir ağa gönderilmesi gerektiğinde veri paketine eklendiği katmandır. Bu katmanda, veriler paket olarak taşınır. Ağ katmanında iki istasyon arasındaki veri aktarımı en ekonomik şekilde kontrol edilir. Bu katman, verileri yönlendiriciler üzerinden yönlendirir. Ağ oluşturma aşamasında, iletiler adreslenir ve mantıksal adresler fiziksel adreslere dönüştürülür. Yönlendirme gibi işlemler de ağ trafiği tarafından gerçekleştirilir. IP protokolü bu katmanda çalışır.
4. Taşıma katmanı
Aktarım katmanı, üst katmanlardaki verileri ağ paketi boyutundaki parçalara böler. Bu katmanda UDP, TCP, SPX modelleri çalışır. Bu protokoller ayrıca hata denetimi gibi görevleri de gerçekleştirir. Bu katman, verileri segmentler halinde taşır. Üst katmanlara taşıma hizmetini taşıma katmanı sağlar ve artı olarak ağın hizmet kalitesini arttırır (QoS – Hizmet Kalitesi). Aktarım katmanı, verilerin uçtan uca aktarılmasını sağlar. Veriler hatalara ve zamanında gelip gelmediklerine karşı kontrol edilir. Aktarım katmanı ayrıca verileri üst katmanlara taşımaya da yarar.
5. Oturum katmanı
İki bilgisayardaki uygulama arasındaki bağlantı, oturum katmanında kurulur, kullanılır ve sonlandırılır. Aynı anda bir bilgisayarla daha çok bilgisayarın iletişim kurmasına neden olurken, doğru bilgisayarla da zamanı geldiğinde iletişim kurabilmesini sağlar. Bu, sunum katmanına gönderilecek verilerin farklı oturumlara ayrılmasıyla yapılır. NetBIOS, RPC, Adlandırılmış Kanallar ve Yuvalar gibi protokoller bu katmanda çalışır.
6. Sunum katmanı
Sunum katmanının temel görevi, iletilen verileri diğer bilgisayar tarafından anlaşılabilecek şekilde çevirmektir. Bu sayede farklı programların birbirlerinin verilerini kullanmaları mümkün olmaktadır. Sunum katmanı, verilerin yapısında ve biçiminde ayarlamalar yapıldığı ve verilerin biçiminin belirlendiği uygulama katmanına veri gönderir. Ayrıca bu katmanda verilerin kodlanması, dekompresyonu, sıkıştırılması gerçekleştirilir. GIF, JPEG, TIFF, EBCDIC, ASCII vb. çalışmalar bu katmanda yapılır.
7.Uygulama katmanı
Uygulama katmanı, bilgisayar uygulaması ile ağ arasında bir ara yüz sağlar. OSI katmanlarından yalnızca bu katman diğer katmanlara hizmet sağlamaz. Uygulamalar ağ üzerinde çalışabilir. Uygulama katmanı, ağ servisinin kullanacağı programdır. Bu katman kullanıcıların ihtiyaçlarını karşılar. FTP, SSH, telnet, DNS, SNMP, TFTP, SMTP, HTTP protokolleri ve tarayıcılar bu katmanda çalışır. E-posta ve veri tabanları gibi uygulamalar bu katman aracılığıyla oluşturulur.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
TCP/IP protokolü
(Alıntıdır)
| TCP/IP MODELİ | |
| 4. | UYGULAMA |
| 3. | TAŞIMA |
| 2. | INTERNET |
| 1. | AĞ ARAYÜZÜ |
İki veya daha fazla bilgisayarın birbiriyle iletişim kurması için belirli protokoller gereklidir. TCP/IP, günümüzde en yaygın kullanılan protokoller kümesidir ve Internet'e veri aktarmak için kullanılan TCP/IP protokol yığınına gömülü 2 protokolü temsil eder; TCP (İletim Kontrol Protokolü) ve IP (İnternet Protokolü).
TCP/IP üzerinden gönderilen veriler katmanlara göre paketlenerek gönderilir ve bu paketler alıcıya tek tek açılarak veriler teslim edilir. Her katmanda gönderilen verilerin türüne bağlı olarak (e-posta, dosya aktarımı), belirli protokoller hizmet eder. TCP/IP'de 4 katman vardır; Uygulama, Taşıma, İnternet, Ağ ara yüzü.
4. Uygulama katmanı :
Bu katman, veri göndermek isteyen uygulamayı bulur ve iletilen veri türüne ve kullandığı dosya formatına göre çeşitli protokoller yürüterek programların ve aktarım protokollerinin iletişimini sağlar. Uygulama Katmanı, Aktarım Katmanı ile bağlantı noktaları üzerinden iletişim kurar. Bağlantı noktaları, HTTP:80, FTP:21 vb. dir ve ara katmandan gelen içeriğin (paket) türünü anlamada yardımcı olur.
3. Taşıma katmanı:
UDP (Kullanıcı Datagram Protokolü) ve TCP (İletim Kontrol Protokolü) bu katmanda çalışır. TCP ve UDP iletimi sırasında, verilere belirli denetim bilgilerini içeren bir üstbilgi ekler. TCP, kayıpsız veri aktarımı sağlamak için kullanılan protokoldür. İletilen veriler için özel bir TCP onay paketi (TCP ACK) gönderilir ve paketlerin orijinalliği denetlenir. Gönderen taraf, gönderinin sağlanması için kabul edilmediği sürece paketi yeniden gönderecektir. Üçlü bir el sıkışması, TCP'de iki bilgisayar arasında veri iletimi için yapılır. HTTP, HTTPS, POP3, SMTP, FTP, SFTP gibi protokollerde veri aktarımı TCP üzerinden yapılır. UDP, gönderilen paketin gelip gelmediğini denetlemez. Bağlantı yapılandırması, veri akışı kontrolü ve yeniden iletim gerçekleştirmeyerek, aktarım süresini azaltır ve ağda TCP'den daha az bant genişliği kaplar. TFTP, SNMP gibi protokoller UDP üzerinden çalışır.
2. İnternet katmanı:
Bu katmanda, verilerin hangi bilgisayara gönderileceğini belirlemek için verilere hedef veya kaynak IP adresleri eklenir ve gönderilen paket bir datagram haline gelir. Datagram, IP protokolü "Datagram"a daha büyük paketler atayarak en fazla 65.535 bayt boyutuna sahip olabilir. ARP, IGMP, IP, ICMP gibi protokol modelleri bu katmanda çalışır.
1. Ağ arayüzü katmanı:
Bu katman, birler ve sıfırlar fiziksel olarak görüntülenecek şekilde tel üzerindeki verileri alan yapıyı tanımlar. Veri aktarımının fiziksel bir görünümünü sağlayan Ethernet Ağ Arabirimi Katmanı'nda kullanılan ve en çok kullanılan kablolu yerel ağ teknolojisidir. Ethernet'in üç alt katmanı vardır; LLC (Logic Link Kontrol Katmanı), MAC (Medya Erişim Kontrolü) ve Pyhsical (Fiziksel). LLC alt katmanında, İnternet katmanındaki çerçevenin sağlandığı protokolü belirler ve aktarımın MAC'e yayılabileceğini belirler. MAC'in alt katmanına hedef ve kaynak MAC adresleri eklenir. MAC ve LLC, kendi başlıklarını veri bloğuna ekleyerek bütün "çerçeve" yapısını oluşturur. Fiziksel substrat bu "çerçeveyi" bir elektrik sinyaline (kablolu bir ağda) veya elektromanyetik dalgalara (kablosuz bir ağda) dönüştürür.
Genel TCP/IP yapısı:
- Geçerli bilgisayarda, TCP/IP'nin, yüklü olup olmadığını ağ bağlantısı olmadan sorulması için konsolda "ping 127.0.0.1" yazıp "Enter/Return" tuşuna basılır.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
OSI modeli ve TCP/IP protokolündeki farklılıklar
- OSI modeli yedi katmana sahipken, TCP / IP modeli dört katman kullanır.
- TCP/IP iletişim görevlerini daha basit alt görevlere ayırır. Her alt görev, diğer alt görevler için belirli hizmetler tarafından kullanılabilir hale getirilir. OSI modeli aynı kavramı kullanır, ancak OSI modelinde, protokollerin özellikleri ve ilişkileri her katmanda tam olarak tanımlanır. Bu, OSI modeliyle çalışmayı daha verimli hale getirir. Mevcut katmanlar arasına gerekirse kolayca yeni bir protokol yerleştirmesi için TCP/IP böyle bir kısıtlama getirmez.
- TCP/IP, katı kurallarla belirlenmedikleri için gerekli olmayan katmanların kullanılmasına izin verir; öte yandan OSI modelinde esnek bir yapıya izin verilmez.
- TCP/IP bilgisayar ağlarında hala kullanılsa da, OSI Katmanı modeli artık kullanılmamaktadır.
- Üst katmanların çalışabilirliğini tanımlamak için, TCP/IP bir katman (uygulama) kullanırken, OSI üç ayrı katman (uygulama, sunum ve oturum) kullanır.
- TCP/IP bunun için tek bir katman (bağlantı) kullanır; OSI modeli alt katmanların fonksiyonelliğini tanımlamak için iki ayrı, (fiziksel ve veri bağlantısı) kullanır.
- TCP/IP Internet katmanını kullanır, OSI modeli ise ağ katmanını, yönlendirme protokollerini ve standartlarını belirlemek için kullanır.
- OSI modeli daha iyi belgelenmiştir ve standartlar ve oturumlar daha detaylı olarak açıklanmıştır, TCP / IP modeliyle karşılaştırıldığında,
- OSI modeliyle karşılaştırıldığında, TCP/IP modelinde daha kolay hale getirmek için bazı katmanlar birleştirilmiştir.
- TCP/IP iletişimi kolaylaştırır. OSI modelindeki oturum, sunum ve uygulama katmanından farklı olarak, TCP/IP yalnızca uygulama katmanını kullanır.
- TCP/IP modeli UDP bağlantıları kullandığında, iletim katmanında güvenlik denetimi yapmaz. OSI modelinde bu güvenlik süreci her zaman gerçekleştirilir.
Saygı ve sevgilerimle,
Zoptik
Zoptik
Son düzenleme:
