Türk Komandosu Hayranları

Ve körsem
Ve sağırsam,
Duymuyorsam gözlerini,
Tutmuyorsam ellerini,
Bu seni unuttuğum,
Anlamına gelmesin be Leylam
Yankısız, sesimi duysana,
Yüreğine yolladığım sesimi,
Az biraz anlasana,
Yollarına, beni, canımı saldığım,
Ne olur artık kapımı çalsana,
Sevgiyi yazdığım dağlara, yıkasana kanımı,
Az biraz koşsana,
Unuttuğun beni, bir kere sorsana
Vatan sınırında kandayım, bir mektup yazsana,
Kör oldu gözlerim, görsene
Az biraz sen de solsana,
Emanet ettiğim sevgiye, sahip çıksana
Tel örgüde takıldı kaldı parmaklarım,
Parkamda, resimlerin, mektupların,
Dizimden altı ayaklarım,
Mayında kaldı, en güzel yanlarım
Arasana, sarsana, olsana, duysana,
Az biraz sen de solsana,
Yollara düşüp, yaramı bulsana,
Canım ateşte, bir iki satır yazsana
Tam üç ay oldu senden haber alamadım,
Üç gündür gözlerim açık,
Canım her yer inan karanlık,
Ateşe düşmüşüm, pusuya gelmişim, saymadım
Dün hemşireyle konuştuk,
Çavuş Osman’ı sordum,
Şehit oldu, vatan sağ olsun, dedi
Ve durdum
Ve sustum
Dondum!
Anlıyorsun değil mi?
Karanlık!
Birde kılıç yarası,
Yürek sızısı,
Çavuş Osman acısı…
Duyarsın bilirim,
Bilirim, bir yol var yüreğine,
Bir gün, koşarsın bilirim,
Çavuş Osman böceklerle, kurtlarla, haşır neşir,
Toprağa kan olmuş akar,
Bilirim, her yer karanlık
Ve can susar
Dün hemşireyle konuştuk,
Üç aydır yoğun bakımdaymışım,
Sıkça Leyla diye sayıklıyormuşum,
Tam üç aydır karanlıktaymışım…
Bir sigara istedim,
Ucuna seni koydum,
Yaktım doyunca
Duman duman sen doldun yüreğime,
Yandı yürek, bir içimlik sigarada,
Sen ağla da, ben susayım diyecektim
Ama yoktun Leyla
Vatana bir değil bin Osman,
Bir ben değil, bin Mehmet,
Kurban olsun
Akacaksa dizlerimin altından,
Oluk oluk kan,
Şehitler ıslansın Leyla
Şehitler yıkansın,
Söyle anama, sakın ağlamasın,
Görmüyorum diye,
Koşamıyorum diye,
Anam, ama anam, sakın yanmasın
Biliyor musun geldi bir kere başa,
Geldi bir kere yara,
Kan kussam da her sabah
Ve her sabah pansumanda olsam da,
Yansamda
Kör olsam da,
Koymuyor be Leyla
Senin aramayışın, sormayışın kadar
Ve acıtmıyor karanlıklar, yokluğun kadar
Geldi geçti de Leyla’m,
Tel örgü içinde karanlığa düşen gözlerim,
Bir kere daha topa vurmadan kopan dizlerim,
İnan Leyla’m,
Geldi geçti de,
Ne aramayışın, ne sormayışın,
Ne de bir iki satır yazmayışın,
Hiçbir şey koymadı da Leyla’m
Parkamdaki resimlerin mektupların
Duydum, şarapnel parçalarında ezilmiş,
Ben gibi yanmış be Leyla’m
Geldi geçti de,
Aktı toprağa kanımda,
Sen gelmedin de, bir kere sormadın da,
Bir iki satır yazmadın da,
Ben yine solmazdım da,
Dün öğrendim, parkamla kül olmuşsun Leyla’m
Karanlığımda bir yol buldum
Ay yıldız, kıpkırmızı bir can buldum
Gülümsüyordu Çavuş Osman
Vatan sağ olsun Mehmet’im, diyordu,
Bir de sarılıyordu, yürek hoplatan,
Bir de bayrak diyordu, Çavuş Osman
Ve toprak
Ve bayrak, diyordu,
İnce bir sızı düşüyordu, yüreğime
Ayaklanıyordum, koşuyordum
Kurşun üstüne
Kurşunlar üstüne
Bir can bir can daha var, Osman’ım
Daha ben ölmedim, diyordum
Yağmur gibi yağan kurşunlara, koşuyordum
Leyla’m unutsa da Mevla’m unutmadı
Biliyorum Osman biliyorum diyordum
Ve koşuyordum düşman üstüne
Karanlık içinde
Hemşire, Mehmet Mehmet diye uyandırmıştı,
Tam üç ay oldu bitti Mehmet diyordu
Bitti aslanım diyordu, diyordu da gözleri hiç susmuyordu
Ellerim yüzüm ıslanmıştı
Leyla dedim, çavuş Osman dedim
Bitti aslanım bitti Mehmet’im ,
Vatan sağ olsun diyordu
Vatan vatan vatan sağ olsun
Ve körsem
Ve sağırsam,
Duymuyorsam gözlerini,
Tutmuyorsam ellerini,
Bu seni unuttuğum,
Anlamına gelmesin be Leyla’m
Murat İNCE…​

Ezom seni ben benden gittikten sonra da sevdim
Seni ben dağlar ardında nöbette Aktütün’de
Üzümlü’de ve Beşağaç Uzundere’de pusulara düşerken de
Çukurca’da Şemdinli’de Derecik’de sınır boylarında mayınlara basarken de
Dağlıca’da Esendere’de İkizce’de namussuz kurşunlarda vurulurken de
Tunceli’de Reşadiye Sazak köyünde
Ağır kan kayıplarında ölürken de
Şahadet şerbetini kana kana içerken de
Son nefesimi verirken de sevdim seni ben
Yönüm şaşmış pusulamı kaybetmişim
Tüfeğim yerde gençliğimi yitirmişim
Son bekleyişim şafağım doğan güneşim
Ela gözlüm seni ölesiye sevmişim
Davullarla zurnalarla alkışlarla gidiyordum
Ezo’m nazlı sevdiğim gece yolcusuydum
Seni yüce Allah’ıma emanet bırakıyordum
Yüreğim parçalanıyor gözlerimi saklıyordum
Elleri yumuk yumuk gözleri sürmeli sevdiğim
Bakışları güzel Türkiye’m buğday kokulu meleğim
Bu tütün karası gidiş içimi yakıyordu yakmasına ama
Bir gün diyordum bir gün nasılsa dönerim sevdiğim
Olmadı gülüm olmadı hainler namertlikten kalmadı
Kalleş bir kurşunla gözlerimi kopardılar senden
Elim tetikte nöbetteydim vuslatımıza sarılmak yakışmadı
Ve bir askerin daha son şafağı maalesef sözünde durmadı
Habersizdin o vakit kim bilir aynanın karşısına geçmiş yeni elbiseni deniyordun
Heyecanlanıyor telaşlanıyordun
Kim bilir hiç ayrılmayacağımız anlara içli bir şiir yazıyordun
Olmadı iki gözüm olmadı sevdamız sisli dağlardan kurtulmadı
Ezo’m memleket kokulu sevdiğim sözümü tutamadım
Kavlimiz gözlerimi yumduğum yerde anlamını yitirse de
Mehmet’in kara toprağın bağrına serilse de ağlama
Unutma şehit kadınları anaları bacıları dik durmalı Ezo’m dik durmalı Ezo’m dik durmalı
Eğme sakın o güzel başını bir damla dahi dökme gözyaşını
An gelir kılıç kuşanırsınız dağları başlarına yıkarsınız
An gelir sevginizle boğarsınız bu medeniyet çıkmazlarını
Ve an gelir dik bakışlarını yaşatır nice şehitlerin şafaklarını
Dik bakmalı Ezo’m sendeyim.com dik bakmalı
Vatan harbinde barut kokusunda namluda mermide ve kanda kalmışım
Dalgalanan ay yıldızlı bayrağımda esas duruşumu hiç bozmamışım
Ve hain pusularda çay karası gözlerini hiç ama hiç unutmamışım
Ben gözleri yumuk gözleri ardında kalan değilim
Bilirim ki Ezo’m hiç yıkamaz kınalı avuçlarını
Toprak kokan sevgi fışkıran parmaklarında yıkarım kanımı
Ve o bin kez öpülesi avuç içlerinde milyon kez doğarım
Sonra yıkarım dağları soysuzların başlarına
Bir daha göremesem de göğün mavisini ve gecenin en tenhasına asılı kandilleri
Yine gelirim bir daha gelirim döne döne gelirim Ezo’m döne döne
Kasaturamdaki yazma palaskamdaki yazgım son şafağım büyük yaram
Kalbimde yazan ağlayan tek bakış ve bir bana helal olan yar
Seni ben benden gittikten sonra da sevdim
Ruhum karışmışken göğün beyazına mavisine
Ve kara toprağın bağrına upuzun uzanmışken
Çaresizliğin hal bilmez karanlığın içinde kalmışken de sevmekten seni vazgeçmedim
Vazgeçmedim… Vazgeçmedim
Selalar okunuyor sendeyim.com Aktütün’de Üzümlü’de ve Tunceli’de
Reşadiye Sazak köyünde bir Mehmet şehit düşüyor bin Mehmet doğuyor
La ilahe illallah ölümüne ölümüne ölümüne

“Çanakkale içinde vurdular beni
Çanakkale içinde vurdular beni
Ölmeden mezara koydular beni off gençliğim eyvah
Ölmeden mezara koydular beni off gençliğim eyvah
Gençliğim eyvah… Gençliğim eyvah…”

Şiir: Murat İnce​

31 ekim 2005 tarihinde saat 22 sularında şırnak uludere uzungeçit sisli tepe mevkiğinde ülkemizin bölünmez bütünlüğüne yüce milletimizin birlik ve beraberliğine kasteden bölücü terör örgütüne karşı yürütülen kutsal mücadelede şehit olan asker vurulduğu anda cep telefonuyla annesini babasını arıyarak şehitlik haberini kendisi veren ve helallik isteyen evin bir tek oğlu 1984\4 jandarma er kahraman asker oğuz parparoğlu​

yaşasaydım aranızda olacaktım..
yaşasaydım sen ağlamayacaktın anne..
kahpe bir kurşun alnımdan vurmasaydı
sizin gibi bayrak salacaktım meydanlarda..
omuz omuza yürüyecektim anne..
tıpkı serin bir sabah
HERŞEY VATAN İÇİN diyerek
dağlara yürüdüğüm kardeşlerim gibi anne..



zonguldaklı teğmenim metin gibi..
kayserili kayhan gibi..
karamanlı ismail gibi..
sivaslı ilhan gibi..
yozgatlı erol gibi..
konyalı aydın gibi anne..
omuz omuza yürüyecektik
vatan için.. vatanım için anne..
kahpe kurşun alnımdan vurmasaydı..
sana mektup yazacaktım anne..
konyalı aydını anlatacaktım sana..




annesi ellerine kına yakıp..
git oğul demiş..
eğer o çapulcu sürüsünden korkarsan
sütümü emeğimi haram ederim demiş..
aydın korkmadı anne..
dağlar soğuktu..
silahlar ellerimize yapışıyordu ama..
aydın üşümedi anne..
vuruldu düştü yere..
teğmenim yere baktı..
karamanlı vuruldu bayrağa baktı..
sivaslı vurulduğunda bir bozkurt seslendi anne..




biz kankardeşiydik anne
ama can kardeşi olmak farklıydı..
canımız bayrakta birleşsin diye
dağlara yürümüştük o sabah..
canlar bayrakta birleşiyor..
anne intikamımım için mi sokaklardasın..
anne..!!
çaresizliğinden dolayı mı böyle iki büklüm ağlamaktasın..
üzülme toprak kokulu annem.. üzülme..
sen gel kabrime.. mezarıma..
gel ki.. melekler iniyor seni teselli için anne..
ben seyrediyorum seni doya doya yüzüne bakıyorum..
sen de beni özlediğince al yıldızlı bayrağımı seyret anne..




teğmenim metin söz verdi anne..
KANINIZ YERDE KALMAYACAK..!!
biz ölmedik anne..
şehitler ölmez derdin ya sen..
melekler arkadaşımız oldu anne..
sadece ben değil..
trabzonlu da burada..
aydının elleri hala kınalı..

Anne Teğmenim Metin'e de ki:

koca bir şehit ordusu gökyüzünde nöbet tutuyor..!!

elleri tetikte.. gözleri bayrakta..
nefeslerini tutmuş bekliyorlar anne..

bu topraklar tanır..
gökyüzü şehitlerinin yere inişini..




çanakkale tanır..
kıbrıs semaları hala şehit kokar anne..

teğmenim Metin'e de ki:
bekliyoruz..
30 bin canın intikamının saatini ..



anne..!!!
ağlama dua et..
bekle..
döneceğim serin bir sabah..
ellerinden öpeceğim..
sen de kurşunun girdiği yerden öpeceksin..
alnımdan öpeceksin anne..​