Güneydoğu ve Yaşadıklarım...

Bu yazıları okumadan oncede BordoBereLi lere bir hayranlığım vardı.
Ne Yalan Söyleyim Okurken Ağladım .
Ama Artık Net Ben BordoBereLi Olacağım !

askerlik anısı dediğin böyle olur...

maslalah okumak bıle 2 saat aldı

anlatılanın yanında yaşamak nasıl etkilidir....

sanırım bu bölümün en çok ilgi görecek konusu bu olcak.yazılarının devamını bekliyorum

Ahmet ve diğer tüm şehitlerimizi saygıyla anıyoruz

gerçektende güzel ve acıklıymış....

Gururlan türk evladı !

başta yazının bır kısmını okudum.bana pek ınandırıcı gelmedı.neden dersenız bu kadar düzgün türkçeyle ımla hatasız bır yazıyı ancak edebıyat yazarları yazar

idealist,askerliğini konu alan bir kitap yazsan tutulur vallahi hatta senin için bunu ben kitap haline getirebilirim bile

Ahmet Enes' Alıntı:

başta yazının bır kısmını okudum.bana pek ınandırıcı gelmedı.neden dersenız bu kadar düzgün türkçeyle ımla hatasız bır yazıyı ancak edebıyat yazarları yazar

Genişletmek için tıkla ...

Dikkat ederseniz konunun bütününde kimseye karşı herhangi bir ikna çabam olmadı, konu hakkında polemiğe de girmedim kimseyle.

Ancak daha dikkatli okusaydınız asıl mesleğimin öğretmenlik olduğunu görecektiniz,bu eller kalem tutarak başladı hayata.

Yine de herkesin fikrine saygım var, ne de olsa insanlar fikirleri ile yaşar...

Bilinmeyene doğru-1

Grup komutanımın yüzündeki gerginliği hissettiğimde ürperdim, bir şeyler soracak oldum,el hareketiyle beni susturdu.

Oldum olası hayrandım komutanıma,bu birliğe dahil olmamdaki tek etken oydu. İlk günlerimde bana yapılan hafif şakalara bile - ki bu herkese yapılır - engel olmuştu. Teskere bırakarak askerde kalış sebebimi grupta bilen tek kişiydi...

- Hemen Cem'i de alıp odama gelin bir an önce...

Hah dedim bir şenlik daha başlayacak.

Cem, Kuleli mezunuydu, 4 ncülükle bitirmişti,ufacık boyuyla kara harp okuluna nasıl girdiğini, o dereceleri nasıl aldığını herkes merak ederdi. Geçmişi başarılarla doluydu,defalarca batıya atanmasına rağmen karakolunu terk etmemiş, aynı karakolda en uzun süre görev yapan subay olma ünvanını da almıştı...
.
.
Cem ile grup komutanımızın odasına girdiğimizde verdiğimiz selamı almadı, kendi kendine konuşuyor, 1/25000 lik haritaları karıştırıp duruyordu. Yaklaşık 20 dakika ses çıkarmadan ayakta bekledik;neden sonra eliyle bizi harita masasına çağırdı. Gittiğimizde Cem ile birbirimize baktık bir an,Kandil ve çevresini haritasıydı bu, her ikimiz de o bölgeye defalarca gittiğimizden uzaktan da olsa hemen tanımöıştık haritadaki bölgeyi.

- Fazla zamanımız yok gençler, 2 gün mühlet size, en fazla 20 kişi olacak şekilde hazırlığınızı yapın, detayları daha sonra bildireceğim size...

Bölücü gruptan 3 elebaşının kandilden çıkacağı duyumları alınmış,ancak nasıl ve ne şekilde çıkarılacaklarına dair bilgi edinilememiş. Bulunmaz fırsatalrdan biriydi bu, elebaşlarından üçünü ele geçirebilirsek karşı tarafın moralini kışa girmeye çok az bir zaman kala fazlasıyla bozabilirdik.

Zembereği boşalan kurulu saatler gibi hemen operasyon odasına indik Cem ile,belirlediğimiz 10 isme hemen çağrı gönderdik, 10 dk geçmeden herkes odada toplamıştı; 2 subay 3 astsb. 7 uzm.çvş...

Her an hazır olduğumuzdan 2 günü sadece kontrollerle geçirdik ve zaman göz açıp kapayana kadar geçti.. Toplam 12 kişiydik, hava ve karayolu ile değil, her zamanki gibi arazi intikali ile bölgeye ulaşmaya çalışacak ve belirleyeceğimiz 2 noktada pusu kuracaktık. Geceyarısına doğru yola çıkıyorduk, biraz olsun uyuyabilmek (!) için odalarımıza çekildik...

Vakit gelmişti...

Sessiz uçuş modundaki helikopterler bizi sınırın 8 km ötesine indirdiğinde vakit geceyarısını biraz geçmişti... Yaklaşık yarım saat ayrı ayrı alınan pozisyonlarda bekledik, ses yoktu, hemen toparlanarak daha önceden belirlediğimiz koordinata doğru intikale geçtik...

Cem ile birlikte çok göreve gitmiş ve hepsinden de zayiatsız olarak geri dönmüştük,beraberimizdeki askerler de son derece iyi eğitim görmüşlerdi, orduda geçirdiği yıllar çoğunun benden fazlaydı, kibirli olmadığımdan arada onlara danışırdım ve bu çok hoşlarna giderdi, üst rütbeli biri onlardan fikir alıyordu...

Altı saatlik bir yürüyüşün ardından mola verdik, dinlenmeliydik, gün ışıdıktan sonra herşey bana hep zor gelmiştir, " görebiliyorsanız görünebilirsiniz " ... Şehit olan grup komutanlarımdan birinin bu sözünü hiç unutmadım...

Kısa moladan sonra tekrar yürüyüşe geçtik. Kısa bir süre sonra uzm.çvş. lardan biri gelerek tütün kokusu aldığını söyledi, hiç birimiz alamamıştık bu kokuyu, Cem devam edelim dese de o da durumdan şüphelenmiş olacak ki başıyla beni oyaladı. Zaten ormanlık olan alanda mevzilenmemiz zor olmadı, neredeyse birbirimizi bile göremiyorduk. Tam sıkılmaya başlamıştık ki,20 kişilik bize paralel olarak yaklaşık 300 metreden ilerlediğini gördük, socak çatışma için çok uygun mesafeydi bu. Ya onları görmezden gelecek, ya da görevimizi tehlikeye amak pahasına onların geçişine izin vermeyecektik...

Cem devam edelim dediğinde astsb. lardan biri " komutanım, ya karakolalrımızdan birine gidiyorlarsa " ... dediğinde Cem'in atış serbest demesi bir oldu, zaten pozisyonunu almıştı herkes, ilk atışımızdan sonra 14 kişi kımıldamadan yerde yatıyordu. Onlardan avantajlı durumdaydık, ormandaydık, onlarsa ormana yaklaşamıyorlardı bile. Bu avantajımızı iyi kullanarak kalan 6 kişinin de çevrilip imha edilmeleri çok zor olmadı. Vakit geçirmeden cesetleri ve ele geçirdiğimiz malzemeyi gömdük, izlerin hepsini ortadan kaldırdık; oradan kimse geçmemişti...

Yorulmuştuk, hazır ormandan uzaklaşmadan burada dinlenmeye karar verdik,sürpriz dolu günlerin bizi beklediğini bilmeden...


---------------------------
SINIR ÖTESİ
---------------------------
DEVAM EDECEK
---------------------------

devamı varmı canım kardesim .

oqulcaness' Alıntı:

devamı varmı canım kardesim .

Genişletmek için tıkla ...

Eskisi gibi devamı gelecek artık..

İnsallah bekliyorum...

Bizde oturmuşuz kendi yaşadıklarımıza dert diyoruz ! helal olsun sana abicim